nieuw jaar goed begonnen....

De 1e dag van het nieuwe jaar begonnen met uitslapen en dat was broodnodig. Ik kan niet meer zo goed tegen lang opblijven en dat is soms naar. Maar de volgende dag was een Caatje die zo stijf als een plank worstelde om op te staan. Maar de middag was snel om en na het bezoek aan ouders waren we lam op de bank filmpjes aan het kijken. Vandaag naar de slaappoli voor de intake en 22 januari krijg ik het onderzoek, puur om vast te stellen of uit te sluiten of ik een slaapprobleem heb. Een week later krijg ik de uitslag, dus dat gaat allemaal best snel.
Mijn werk hoop ik binnenkort af te ronden door afscheid te nemen, het is een goed voornemen, ik ben er klaar mee. Dat eeuwige gevecht met werk en UWV heeft immense tol geëist en daar ben ik nu echt achter gekomen. Het boos worden op de instantie en teamleider-PenO is zo vermoeiend en ik ga er toch niets wijzer worden. Afkeuren gaan ze niet doen dus het is uitstel van executie.
Het vechten heeft zoveel van mij gevergd en ik kom niet verder in de acceptatie van de ziekte als ik blijf concentreren op deze nare situatie. Ik heb al zoveel processen afgesloten en dit word de volgende in de rij naar vrijheid.
Fijne is dan dat ik me kan concentreren op een stichting die ik wil op zetten voor mensen zoals ik, een inloophuis waar mensen gewoon terecht kunnen. Voor een luisterend oor, advies en werkervaring, het is zo nodig om mezelf naar iets positiefs te brengen en als ik geen werk kan vinden is dit een mooie oplossing. Ik blijf in de zorg waar mijn hart ligt en ik creëer voor mezelf een baan waar ik gelukkig van word.
Dus dat worden de volgende maanden van Caatje, positiviteit aantrekken, geven en ondernemen, wat een ontzettend spannend vooruitzicht. Natuurlijk blijf ik bloggen en schrijven, het volgende boek zit al grotendeels in mijn hoofd. Maar eerst moet ik 1e herschrijven en ook dat verloopt veel vlotter dan ik dacht.
Het is een passie geworden en dat is zo ongelooflijk fijn, uiteindelijke doelstelling is natuurlijk erkenning voor de ziekte, maar het uitgeven van het boek is al een ongelooflijk gevoel.
Een jaar geleden had ik niet gedacht dat ik zover zou komen en het is nog niet uitgegeven, dus ik moet afwachten, maar als iedereen positieve energie stuurt dan moet het toch lukken!
Tot zover mijn blogje vandaag, geniet mensen, je leeft maar 1 keer...