Hallo lieve bloggers, het is een tijdje stil geweest rondom deze blog. Ik had even tijd voor mezelf nodig. Er zijn het afgelopen jaar privé nogal wat dingen gebeurd met overlijdens van lieve mensen om mij heen. En het kost echt tijd om dan weer goed in je velletje te komen.
Na mijn depressie dacht ik nu kan ik de hele wereld aan. Maar als je verdriet op je pad krijgt is dat stoere gevoel snel verdwenen.
Gevolgen van mijn verdriet was meer pijn en helaas weer een reeks van ontstekingen. Het is herstel is nu nog gaande, maar ik mag niet mopperen.
In deze afgelopen maanden heb ik ook wederom een les geleerd. Ik moet echt op mezelf letten en 1 stap tegelijk zetten, niet veel dingen of meer dan twee. Dat kan al het proces vertragen en zelfs verpesten.
Dus ik moet weer aandacht besteden aan mijn dagritme, wat mag ik wel en wat kan echt niet. en ik ben dan ook weer op 8 stokjes/lepels per dag. Maximum aan activiteiten zijn er 8-10 en veel rusten. Heel veel rusten en niet vergeten.
Tjaa ook degene die een boek schrijven over het ziek zijn vervallen in oud gedrag op het moment dat het verdriet of onoverkoombare drukte.
De laatste maanden heb ik veel gezwommen met goed weer, elke keer een stukje verder en ik kan nu 3 kwart van het meer over zwemmen.
En dan ga ik terug lopen, wel heb ik veel last van krampen gehad.
Door de intens warme temperatuur en het koele water verkrampte mijn benen soms al na een klein stukje zwemmen. Ik ben daarvoor Calcium/magnesium gaan halen op aanraden van een lotgenoot.
Werkt inderdaad tegen de kramp bij mij...
Volgende keer meer over mijn zomer en mijn ziek zijn....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten