Soms moet je jezelf een schop onder de bips geven...

Ik ben vandaag zo vrolijk zo vrolijk zo vrolijk, zo vrolijk was ik nooit...
Mijn leventje vandaag is fijn, ondanks pijn en moeheid, schijnt de zon en voelt het heerlijk.
Raar maar waar de mensen lachen en iedereen begint het tuintje op te ruimen, de bomen krijgen weer knoppen en blad. Het voorjaar staat voor de deur en dat voel je komen. Honderden niezende mensen die last hebben van pollen of wat dan ook. Maar mijn pret is vandaag heerlijk.

Ik begon met de zin: Soms moet je jezelf een schop onder de bips geven...
En ik doe dat regelmatig, want het is heel gemakkelijk als je chronische pijn en vermoeidheid hebt om in een dip te zakken. Daar wordt je niet beter van, maar soms kun je het niet tegen houden.
Na carnaval zat ik ook in een dip en de pijn was ontzettend naar. Maar ik heb mijn weg eruit snel gevonden. Ik moest weer rustiger aan doen, had mezelf aardig wat geweld aangedaan met hossen en dansen. Maar ik heb zo genoten en ik had het feestje niet willen missen.
Dat was een keuze om het gewoon te doen, ondanks dat ik al wist dat mij dat drie weken ging kosten om weer te herstellen naar mijn normale pijn. Ik houd van gekkigheid en gezelligheid, dat verandert niet ondanks ziek zijn. En ik steek veel energie in het onderhouden van mijn gekke ik. Door rare foto's te maken bijvoorbeeld of een leuk etentje te houden met familie en/of vrienden.

Lolletje vanochtend!

Even een gekke ochtend vandaag dus Selphie's maken is dan grappig vind ik. Het gaat mij erom dat ik me goed blijf voelen ondanks het ziek zijn.

Ik wil absoluut mezelf blijven en op de dagen dat ik heel veel pijn heb, kruip ik in mijn holletje en dan verberg ik mezelf. Heel fijn om even een time out te nemen, daar is niets mis mee. Maar kom er wel weer uit. Denk aan de mooie dingen en ben creatief lieve bloggers, je doet jezelf te kort als je niet geniet meer van het leven door de pijn en/of vermoeidheid. 

Dus dat bedoel ik met die spreekwoordelijke schop onder de bips, ik stel eisen aan mezelf en ik luister naar mijn lichaam. Het belangrijkste voor mij is doorgaan en genieten van elk fijn moment. En dat is vandaag met de deuren open en ramen, de zon binnenlaten. Niet alleen in mijn huis, maar ook in mijn hart.

Tot snel bloggers, dank voor het lezen van mijn verhalen...

Caatje...