Ben zo trots deze maand sta ik in de FES het fibromyalgie blad met een beschrijving van mijn boek. En was ik gast redactrice in het blad van Stichting Mee, Doe Mee. Hierin staan drie interviews en echt waar ik glunder van oor tot oor. Dankzij de uitgave van mijn boek een jaar geleden is mij zoveel positiefs gebeurd dat ik mijzelf een zondagskind begin te vinden.
Echt ik word hier heel gelukkig van, dat zou mij anders nooit zijn overkomen en daar ben ik dankbaar voor.
Helaas doet het niets voor pijn vermindering, maar wel voor mijn gemoed en dat is mooi meegenomen. Blij zijn werkt positief en ik ben een heel positief mens in het algemeen, ik roep altijd alles komt goed. En ik denk echt dat er overal een oplossing voor is. En mijn man roept altijd, je moet je pas druk gaan maken als het zover is. Lekker simpel en concreet, maar voor vrouwen werkt dat niet altijd zo.
Ik maak natuurlijk best veel mee, ik ontmoet veel mensen met allerlei kwalen en ziektebeelden. Ongeveer 65% is daarvan positief en leeft goed met de beperking, maar het andere deel is negatief, voelt zich onbegrepen of kan niet accepteren.
Natuurlijk heb ik daar begrip voor anders zou ik ook geen lotgenoten groep kunnen begeleiden of kunnen coachen. Maar het helpt de mens niet. En dat vind ik soms heel schrijnend, mensen blijven in een negatieve spiraal en dan wordt de pijn perceptie ook veel duidelijker. Je ziet op een gegeven moment alleen maar de pijn en de vermoeidheid en kijkt niet meer naar mogelijkheden. En ook ik heb die dagen dat pijn of moeheid overheerst, maar ik laat het niet duren. Ik zoek naar positieve dingen, mensen, gebeurtenissen. Alles wat mij uit de negatieve spiraal kan trekken. Bewust zijn helpt enorm, want dan kan je het keren.
Zo heb je bijvoorbeeld mensen die het altijd over iemand anders hebben, alles is altijd negatief en iedereen heeft wel een persoon in zijn of haar omgeving die dit doet.
De meeste mensen laten die persoon maar praten en het gaat het ene oor in en de andere uit.
Of ze praten maar mee om de rust te bewaren. Waarom spreekt de persoon over een ander, waarom voelt hij of zij de behoefte om een ander neer te halen? Wat zit daar achter en weet die persoon zelf dat zij of hij het continue over een ander heeft? Vraag het aan de persoon en vertel hoe jij daarover denkt of wat jij erbij voelt.
Hetzelfde geldt voor mensen die door ziek zijn negatief uiten, praat met hen en doe het vanuit jouw gevoel. Val ze niet aan, maar probeer op een goede manier uit te leggen wat het met jou doet.
Als je nooit iemand er wat van zegt, dan zal de persoon er nooit achter komen wat het met jou doet en hoe het laat voelen. Ben begripvol en tactvol, elk woord moet duidelijk over komen en draai niet om de brij heen. Dan veroorzaak je chaos en onduidelijkheid.
Versterk mensen met jouw gevoel voor hen, haal een ander niet neer en behandel iedereen zoals jij behandeld wil worden. Maar praat wel over jouw gevoel, ben open en denk aan liefde. Want alles is liefde als je het maar wil zien.
Tot zover de wijze les van vandaag, het lukt mij ook niet altijd, maar ik streef naar het versterken van anderen. Iedere dag 1 is toch geweldig...
Caatje
Geen opmerkingen:
Een reactie posten